Przejdź do głównej zawartości

Boris w Polszy

Szukaj na tym blogu

Wyświetlanie postów z marzec, 2019

Wyświetl wszystkie

Posty

Dlaczego przyjechałem do Polski?

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Pierwszy rok w Polsce i co mnie najbardziej zdziwiło

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Czym zajmują się Ukraińcy w wolnym czasie?

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Ukrainiec w Polsce. Jak tu żyć i czy warto?

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Boris w Polszy: Jestem Ukraińcem i mieszkam w Polsce. Na imię mam Boris i urodziłem się w 1977 roku na Ukrainie. Do Polski przyjechałem w 2007 roku, na długo przed wielką emigracją.

Polecam

WynajemPracownikow.pl

Popularne

Jazda po Ukrainie, a jazda po Polsce

Już gdy byłem małym chłopcem interesowałem się samochodami. Dorastałem w Związku Radzieckim i samochody były luksusem. Muszę dodać, że to były radzieckie auta. Nie było jednak tak, że nie docierały do nas żadne wieści o tym, co się dzieje poza Związkiem i jak żyją ludzie w innych krajach. Młodzi chłopcy marzyli o tym, by móc jeździć takimi samochodami, jakimi jeździło się tam. Ja też. Ukraina jest niepodległa już prawie 30 lat i docierają do nas zachodnie samochody. Każdego roku ich przybywa. Problem jest jednak ten, że są drogie, więc większość z nas wybiera tanie marki. Głównie te z krajów azjatyckich. Niemieckie samochody dalej się są zbyt popularne. Większość z nas wybiera takie z Polski, które jeszcze wcześniej były kupione w Niemczech. Ale sprowadzenie samochodu na Ukrainę jest bardzo drogie. Czym jeździmy na Ukrainie? Trzeba wiedzieć, że bardzo dużo tam samochodów radzieckich. Często ich produkcja skończyła się jeszcze w latach osiemdziesiątych albo dziewięćdziesiątych,

Pierwszy rok w Polsce i co mnie najbardziej zdziwiło

Polacy nie są ciekawi Ukraińców. Są mili i uprzejmi, przynajmniej większość z nich, pomogą gdy czegoś nie wiemy lub nie rozumiemy. Moi znajomi z Ukrainy czasami mieszkają tutaj kilka lat, a kontakt z Polakami mają tylko w pracy lub z ludźmi, z którymi ja się przyjaźnię. . Nie myślę, że to było złe. Po prostu za często Polacy przekonani są o tym, że jesteśmy podobni. Znowu czasami Ukrainiec chce wiedzieć, kto jest kto. Jak Ukrainiec, to musisz trzymać się z nami. I tak to leci, na początku osobno Ja zacząłem przyjaźnić się z Polakami dopiero po tym, jak przywykłem do tego, co jest tutaj lepsze czy inne. Na Ukrainie wiele rzeczy jest różnych. Na samym początku zwróciłem uwagę na to, na co Polacy narzekają. Pierwsze, o czym mówią to drogi i biurokracja. Ja wiem, że Wy macie swoje żarty, że porównujecie polskie drogi do Niemiec, że są nierówne, z dziurami. Ja to widzę inaczej. Na Ukrainie jest dużo gorzej. Nie mamy ich aż tyle i są gorsze. Ukraińskie drogi szybko się niszczą, s

Dzieciństwo na Ukrainie

Dom, w którym mieszkałem w Berazaniu został zbudowany w 1904 roku i wiele widział, szczególnie za czasów Związku Radzieckiego. Najgorszy był wielki głód, o którym nikt na Ukrainie jeszcze nie zapomniał, choć minęło już wiele lat. Mówi się, że to taki dom z duszą, ale ludzie, którzy w nim mieszkali nie zawsze byli szczęśliwi. Mieszkali w nim i nauczyciele, i ludzie, którzy nie poradzili sobie z wyzwoleniem, wolnym rynkiem. Z dzieciństwa pamiętam, że nikt tam nie był samotny, bo mało kto mógł się wyprowadzić nawet po ślubie. Było tam dużo dzieci, które trzymały się razem, bo społeczeństwo było bez klas i razem bawiliśmy się po szkole. Ale i tak się różniliśmy, bo nie wszyscy z nas byli zadbani, a rodzice nie każdego z nas ukarali za złe stopnie w szkole lub gdy nauczyciel się na nas poskarżył. Mogę powiedzieć, że ukraińskie dzieci nie są puszczane samopas. Duża rodzina to dobra opieka dla dziecka, a ukraińskie matki są kochające i bardzo wrażliwe na punkcie synów i córek. Czasam

Archiwizuj

kwietnia 20193
marca 20194

Obsługiwane przez usługę Blogger